ستارهای کم فروغ به نام S0-102 که کندتر از هر ستاره دیگری در اطراف سیاه چاله مرکزی کهشکان در حرکت است، سرعتی برابر 5 هزار کیلومتر در ثانیه دارد. سیاه چاله منطقهای در فضا- زمان است که هیچ جنبندهای یارای گریز از قدرت میدان گرانشی آن را ندارد. انیشتین در نظریه نسبت عام خود وجود سیاهچالهها را پیشبینی کرده است، نظریهای که پیش بینی میکند یک جرم به شدت متراکم میتواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود.
جرم سیاه چاله مرکزی کهکشان راه شیری در حدود 4 میلیون خورشید است. معمولا یافتن ستاره هایی در فاصله نزدیک از یک سیاه چاله فرصتی مناسب را برای مطالعه بر روی نظریه نسبیت عام به وجود میآورد. به گفته محققان، تا کنون صدها بار نظریه نسبیت مورد بررسی قرار گرفته و از این رو به بررسی این نظریه بسیار نزدیک هستیم. نظریه انیشتین یکی از چهار نیروی بنیادین و یکی از نظریاتی است که کمترین میزان بررسی و آزمایش روی آن صورت گرفته است.
محققان بر روی گروهی 3 هزار ستارهای یا بیشتر در منطقهای نزدیک به سیاه چاله بزرگ راه شیری مطالعه کردند. آنها با استفاده از تلسکوپ کک در هاوایی به اندازه گیری حرکت اجسام مشغول شده و اعلام کردند یک سیاه چاله مدار آنها را تحت کنترل دارد.
از آن زمان تاکنون کشفهای شگفت انگیزی انجام گرفته که یکی از آنها جوانتر بودن سیارههایی است که به مرکز کهکشان نزدیکترند.
مشخص کردن و دنبال کردن ستاره های کم نور کار ساده ای نیست. ستاره شناسان با استفاه از تلسکوپهای زمینی باید با لایه اتمسفری و جزر و مد که منجر به مختل شدن نور تلسکوپ می کند شود بپرازند. اکنون دانشمندان با داشتن دو ستاره برای رصد از فرصت آزمایش مناسب نظریه مشهور انیشتین برخوردارند.